Naar inhoud springen

De Jong (geslacht)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Jong (ook: De Jong van Beek en Donk, De Josselin de Jong en: van Loghem de Josselin de Jong) is een uit Drunen afkomstig geslacht waarvan leden sinds 1831 tot de Nederlandse adel behoren.

De bewezen stamreeks begint met Jan Jan Petersz de Jong die met zijn echtgenote in 1640 testeerde en voor 1 mei 1649 overleed. Zijn zoon werd schepen en burgemeester van Drunen. Zijn achterkleinzoon Gerard (1685-1770) verwierf de heerlijkheid Beek en Donk en trouwde in 1714 met Johanna Judith Josselin (1687-1768). Hierna ontstonden takken met de namen De Jong van Beek en Donk en De Josselin de Jong.

Een kleinzoon van Gerard werd bij Koninklijk Besluit van 30 juni 1831 verheven in de Nederlandse adel.

De familie werd in 1917 opgenomen in het genealogische naslagwerk Nederland's Patriciaat; heropnames volgden in 1940 en 1966.

Enkele telgen

[bewerken | brontekst bewerken]

Gerard de Jong, heer van Beek en Donk en Frisselstein (1685-1770), drossaard van Croy, Stiphout en Vlierden; trouwde in 1714 met Johanna Judith Josselin (1687-1768)